jedyny — w swoim rodzaju «wyróżniający się czymś szczególnym; wyjątkowy, niepowtarzalny»: Każde dzieło sztuki jest czymś wielkim, bo jest jedynym w swoim rodzaju. S. I. Witkiewicz, Dramaty. (...) jestem największym skrzypkiem wszystkich czasów, jedynym w… … Słownik frazeologiczny
jedyny — jedynyni 1. «tylko jeden, nie mający poza sobą innego; tylko ten, wyłączny» Jedyny przyjaciel, żywiciel rodziny. Jedyna pociecha. Jedyne dziecko. ◊ Jeden jedyny «wyrażenie używane dla podkreślenia jedyności danej rzeczy czy zjawiska; bezwzględnie … Słownik języka polskiego
rodzaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów a. rodzajai 1. «gatunek czegoś, odmiana, typ, jakość» Rodzaj materiału. Rodzaj obuwia. Rodzaj instrumentów muzycznych. Rodzaj gleby. Nie lubiła tego rodzaju uwag. W czasie choroby wymaga specjalnego rodzaju odżywienia … Słownik języka polskiego
rodzaj — Brzydka (brzydsza) połowa rodzaju ludzkiego zob. brzydki 2. Jedyny w swoim rodzaju zob. jedyny. Piękna (piękniejsza) połowa rodzaju ludzkiego zob. piękny 3 … Słownik frazeologiczny
swój — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. M. m swój, n swoje || swe, ż swoja || swa, D. m n swojego || swego, ż swojej || swej, C. m n swojemu || swemu, ż swojej || swej, B. mż = D., mnż n = M., ż swoją || swą, N. m n swoim || swym, ż swoją || swą, Mc. m n… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rodzaj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D ów || rodzajai {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kategoria, klasa, gatunek czegoś, wyróżniane ze względu na charakterystyczne cechy; odmiana, typ, jakość : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieporównany — nieporównanyni «nie mający sobie równego, jedyny w swoim rodzaju; doskonały, znakomity, niezrównany» Nieporównany gawędziarz, krytyk. Nieporównany talent pisarski. Tańczyć z nieporównaną gracją … Słownik języka polskiego
rasowy — 1. «dotyczący rasy ludzkiej» Przynależność rasowa. Przesądy rasowe. Rasowa struktura ludności. ∆ Dyskryminacja rasowa «prześladowanie ludzi ze względu na ich przynależność do jakiejś rasy» 2. «o zwierzętach: mający cechy jakiejś rasy; będący… … Słownik języka polskiego
unikatowy — «będący unikatem, stanowiący unikat, jedyny w swoim rodzaju, w danym gatunku; niepowtarzalny» Unikatowy rękopis, egzemplarz. Unikatowe tkaniny … Słownik języka polskiego
unikalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} jedyny w swoim rodzaju; niepowtarzalny, wyjątkowy, unikatowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Unikalny egzemplarz. <ros. z łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień